EVVELCE ancak bir kaç mensubunun güneş ışığında başını gösterebildiği bir yeraltı faaliyeti halindeyken 27 Mayıstan sonra kurduğu partiyle nispeten aşikâr, bir belirliliği tercih eden aşırı sol, 12 Mart öncesinde Ve son altı aydır saldırganlığı iyice azıtmış bir görünüştedir. Emellerini gerçekleştirmek, belirli ideolojisini memlekette hâkim kılmak için her türlü vasıtaları mubah sayan, milli birlik üzerine bütün dağıtıcı düşünce ve eylemlerini üşüştüren bu fesat, kumkuması ideolojinin içyüzü şimdiye kadar hiç açıklanmamış değildir. Gerçeği gören milliyetçi ve manevi değerlere bağlı yazarlarımız, politikacılarımız, minnet duygularımıza her zaman hak kazanan bir hassasiyetle meseleyi çeşitli yönleriyle ele almaktan geri kalmamışlardır. Biz, aşırı solla mücadeleyi daima ve ayakta tutmak lüzumuna kani bulunduğumuzdan, ayrı bakış açılarından mesele üzerine eğilmek istedik. Tekrara düşmüş olsak bile, başka alanlarda bir noksan sayılabilecek böyle bir hal üzerinde durduğumuz konuda hata sayılmayacaktır. Zira milli şuurun her zaman teyakkuz halinde bulundurulmasında tekrarların bir dereceye kadar yararlı oldukları inkâr edilemez. Aşırı sol kampta görünenler, sosyalizmin taraftarlığını yapanlar, meseleyi anlayışları ve eylem tarzları açısından, biraz kabataslak da sayılsa, iki bölümde ele alınabilirler: a) Derece derece kendilerini şef seviyesinde görenler: Bunların çoğu "şeyhin kerameti kendinden menkul" sözünde olduğu gibi, kendilerini şef saymakta, hatta bazan, ideolojinin "nas" sayılabilecek emirlerine karşı koymaktadırlar. Bunlar, köy ve kasabaların pazar yerlerinden dolaşan meczuplar gibi, solun garip dervişleri halinde, gençlerin toplandıkları lokallerde görünürler.

---